Zakon Rycerzy Jana Pawła II stara się jak najlepiej służyć Kościołowi Katolickiemu.
Reguła Zakonu mówi:
Bracia Rycerze powinni wspierać duchowieństwo swoich Kapelanów, Proboszczów i Biskupów
we wszelkich przedsięwzięciach związanych dobrem Kościoła. Mogą to robić za pomocą daniny pracy, doradztwa, obecności, finansowo lub na wszelkie inne sposoby. Również ustrój Zakonu Rycerzy Jana Pawła II winien możliwie najwierniej odpowiadać ustrojowi danego kościoła partykularnego, gdzie podstawową jednostką ustrojową jest parafia. Nazwa Chorągwi powinna nosić imię patrona parafii lub kościoła rektoralnego, przy którym zbierają się Bracia Rycerze. Trzeci stopień: Solidarność (Solidarietatis) charakteryzuje się uczestnictwem w akcjach na rzecz Kościoła.
W każdą niedzielę Rycerze Jana Pawła II modlą się cały dzień za wszystkich Kapelanów Zakonu."
Na czym polega obecność Rycerzy Zakonu Jana Pawła II w parafii
Parafia, jako wspólnota wiernych, wprowadza nas do uczestniczenia w życiu liturgicznym, gromadzi nas podczas tej celebracji oraz przez dobre i braterskie uczynki praktykuje miłość Pana.
W strukturze Zakonu Rycerzy Jana Pawła II Chorągiew jest wspólnotą, która działa w parafii. Dlatego Bracia Rycerze którzy mieszkają na terenie danej parafii, życie religijne koncentrują w swoich parafiach, o ile ustanowione są w tych parafiach Chorągwie Zakonu. Bracia z poza terenu parafii mogą należeć do danej Chorągwi, o ile jest ona najbliżej miejsca zamieszkania lub inne ważne względy przemawiają za taką przynależnością.
Obecność wspólnoty rycerskiej w parafii zobowiązuje Braci Rycerzy do jak najpełniejszego i aktywnego uczestniczenia w życiu parafii.
Każda wspólnota parafialna ma swoje powinności wobec parafii w jakiej działa, a które wynikają
z charyzmatu danej wspólnoty. Podobnie Rycerze maja obowiązki wynikające z Reguły Zakonu.
Ponieważ do Zakonu Rycerzy Jana Pawła II należą wyłącznie mężczyźni, więc jest to wspólnota męska. Z reguły w parafiach jest mniej wspólnot czysto męskich niż innych.
Należy zauważyć, że każda parafia ma swoją specyfikę wynikającą z jej wielkości, środowiska wiernych, miejsca położenia i wielu innych właściwości i do Braci Rycerzy należy inicjatywa w określaniu zadań jakimi może zająć się Chorągiew na rzecz parafii.
Zadaniem Rycerzy jest w każdym przypadku podejmowanie działań, zgodnych z życzeniem proboszcza parafii, z reguły i najczęściej także kapelana Chorągwi. Rodzaje aktywności i oczekiwania określone przez księdza kapelana, nie oznaczają braku możliwości występowania Braci Rycerzy z własnymi inicjatywami i realizacją o ile wyrazi na to zgodę ksiądz kapelan.
Podstawowym zadaniem Rycerzy wynikającym z Reguły Zakonu jest formacja i dążenie do świętości swoich Braci. Rycerze muszą być wzorem dla innych wiernych, szczególnie mężczyzn, w coraz głębszym, i pełniejszym życiem modlitwy, połączonym z sumiennym wypełnianiem codziennych obowiązków rodzinnych, stanu, obywatelskich, pracy.
Poza praktykowanymi przez każdego katolika modlitwami codziennymi, Reguła Zakonu określa także inne zalecane modlitwy na każdy dzień np. za księży kapelanów, własne rodziny, czy też wskazanego Brata.
Rycerze są odpowiedzialni za sprawy parafii. Uczestniczą w uroczystościach i świętach parafialnych jako zwarta wspólnota, pełniąc funkcje ministranckie, porządkowe, inne wskazane przez księdza kapelana. Uczestniczą w pracach na rzecz parafii np. przy budowie ołtarzy na Boże Ciało, budowie szopki na Boże Narodzenie, Grobu Pańskiego w kościele. Wspierają organizacyjnie lub w inny możliwy sposób akcje o charakterze charytatywnym, kulturalnym itp.
Rycerze wymagają od siebie „choćby inni nie wymagali od nich”. Dbają o własną formację, a także swojej rodziny. Wypełniając różne zadania na rzecz parafii wykonują je sumiennie, dokładnie, bezinteresownie i z radością. Nigdy nie szukają pretekstu do rezygnacji z wypełnienia swoich powinności, powierzonych zadań ale starają się w możliwie najlepszy sposób zadania te wykonać.
Rycerze nie boją się być świadkami Chrystusa. Są nimi w każdym czasie i miejscu. Nie mogą rejterować. W życiu parafii mają obowiązek zawsze stanąć po stronie duchowieństwa. Być gotowym do obrony kościoła i wiernych jeżeli zajdzie tego potrzeba. Rycerze dają czynny odpór pomówieniom, obelgom, obrażaniu uczuć religijnych w sposób właściwy i godny dziecka Bożego.
Rycerze nie mogą być minimalistami i obojętnymi w parafii. Nie obawiają się wyzwań. Chętnie włączają się w różne akcje parafialne. Inicjują i inspirują różne działania na rzecz parafii w uzgodnieniu księdzem kapelanem. Starają się o promocję nauczania Jana Pawła II w parafii i szerzej np. poprzez włączenie się w tworzenie zbioru materiałów poświęconych Patronowi Zakonu, organizowania okolicznościowych spotkań kulturalnych Jemu poświęconych, czy też pielgrzymek Jego szlakami.
Rycerze dbają dobro Ojczyzny, a Rycerze IV stopnia w szczególności, o pogłębianie patriotyzmu
i miłość do Ojczyzny. Dlatego współuczestniczą w uroczystościach o charakterze patriotyczno-religijnym organizowanym w ich parafiach. Rycerze zachęcają się do wspólnego podejmowania zadań na rzecz parafii. Bardzo ważnym obszarem działania Rycerzy w parafii jest ochrona życia i od poczęcia do naturalnej śmierci, dlatego konieczne jest rozeznanie, czy na terenie parafii są np. domy samotnej matki, i wówczas świadczenie pomocy. Rycerze wspierają współbraci z Chorągwi, a jeżeli zachodzi taka potrzeba i istnieją możliwości, wspierają Braci z innych Chorągwi. Zaleca się tworzenie w parafiach mocnych więzi braterskich, połączonych ze wspólnym przeżywaniem świąt i uroczystości np. jubileuszowych w rodzinnym gronie. (to należałoby rozszerzyć).
