REGUŁA ZAKONU RYCERZY ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II

REGULA ORDINIS MILITIAE SANCTI IOANNIS PAULI II

 

 

AKLAMACJA POCZĄTKOWA

Boże w Trójcy Przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi Świętego Jana Pawła II, w którym zajaśniała Twoja ojcowska dobroć, chwała krzyża Chrystusa i piękno Ducha miłości. On zawierzając się całkowicie Twemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując świętość, która jest miarą życia chrześcijańskiego, jako drogę do osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą. Udziel nam, za jego przyczyną i zgodnie z Twoją wolą, łask, o które prosimy, abyśmy odważnie kroczyli rycerską drogą do Chrystusa. Amen.

 

I. PREAMBUŁA

  1. Zakon Rycerzy Świętego Jana Pawła II (Ordo Militiae Sancti Ioannis Pauli II) albo Rycerze Świętego Jana Pawła II– dalej Zakon – jest programem formacyjnym, powołanym z inicjatywy Fundacji „Instytut Działalności Religijnej” przeznaczonym dla mężczyzn – katolików świeckich (Braci Rycerzy) i działa jako stowarzyszenie wiernych świeckich, zgodnie ze stosownymi przepisami w tym zakresie.
  2. Inicjatywą powstania Zakonu jest wotum wdzięczności za dar życia i pontyfikatu Świętego Jana Pawła II, by pod sztandarem Chrystusa móc walczyć i służyć samemu Bogu i Kościołowi, pod przewodnictwem każdorazowego Biskupa Rzymskiego, zastępcy Chrystusa na ziemi.
  3. Zaniechawszy wszelkiego własnego i osobistego sądu, Brat Rycerz winien utrzymywać ducha zawsze w gotowości i ochocie do słuchania Chrystusa oraz Oblubienicy i Matki naszej, którą jest prawowierny, katolicki i hierarchiczny Kościół.
  4. Wśród Braci Rycerzy nie może być nigdy miejsca na pychę skutkującą wolną krytyką, poprzez którą powstać mogłaby pokusa do poddawania w wątpliwość nawet tego, co pochodzi od Stolicy Apostolskiej, jakkolwiek każdy z Braci jest zobligowany do poddawania w sercu pod sąd tego, co dyktuje własny rozum.   

 

II. CEL

  1. Podstawowym celem Zakonu jest formacja katolickich mężczyzn świeckich na wzór Świętego Jana Pawła II (Karola Wojtyły), który to niejednokrotnie dawał swoim życiem świadectwo męskości i świętości. Pokazując, że obie te wartości można połączyć na większą chwałę Bożą. Ten zasadniczy cel Bracia Rycerze chcą realizować w szczególności poprzez zaangażowanie w takie rodzaje aktywności, jak:
  • dążenie do świętości swoich członków,
  • obrona wartości chrześcijańskich, w tym rodziny, życia (od poczęcia do naturalnej śmierci),
  • dbanie o rozwój patriotyzmu i miłości ojczyzny,
  • promocja nauczania św. Jana Pawła II,
  • promowanie katolickiej duchowości świeckich,
  • wzajemna pomoc bratnia,
  • wspieranie duchowieństwa we wszelkich przedsięwzięciach związanych z dobrem Kościoła,
  • promocja duchowości mężczyzny,
  • wspieranie chrześcijan.

 

III. USTRÓJ

  1. Forma rządzenia w Zakonie polega na decyzjach jednego najwyższego Przełożonego – Generała Zakonu.
  2. Prawo wyboru Generała spośród ogółu Braci Rycerzy przysługuje, co do zasady Braciom Rycerzom Prowincji Polskiej (stopnia patriotycznego i sprawującym funkcje) oraz wybranym Braciom – przedstawicielom pozostałych Prowincji Zakonu.
  3. Pierwszym zastępcą Generała jest zawsze z urzędu Prowincjał Polski.
  4. Kadencja Generała jest nieograniczona i wygasa jedynie w przypadku:
  • Śmierci lub ciężkiej choroby uniemożliwiającej sprawowanie funkcji przez co najmniej 12 miesięcy,
  • Dobrowolnej abdykacji,
  • Zaciągnięcia kary ekskomuniki, potwierdzonej przez stosowne władze Kościoła,
  • Odwołania przez Radę Kapłańską.
  • Generał ma prawo ustanawiania funkcji zakonnych oraz powoływania zespołów do rozwiązywania kwestii szczegółowych.
  • Wszelkie szczegółowe regulacje w sprawach nieuregulowanych niniejszą Regułą mogą być ustanowione wyłącznie przez Generała Zakonu, może on też wydawać wszelkie wytyczne i prawa dla Zakonu.
  • Generał ma prawo do intepretowania Reguły oraz wydanych na jej podstawie dokumentów oraz do dokonywania wyjątków w każdej kwestii zawartej w niniejszej Regule i dokumentach wydanych na jej podstawie.
  • Ustrój Zakonu winien możliwie najwierniej odpowiadać ustrojowi danego kościoła partykularnego, gdzie odpowiednikiem parafii jest Chorągiew, diecezji – Komandoria, a danego państwa – Prowincja.
  • Jednostkami Zakonu kierują odpowiednio: Chorągwią – Wielki Rycerz, Komandorią – Komandor, a Prowincją – Prowincjał.
  • Szczegółowe zasady funkcjonowania Zakonu reguluje Ceremoniał Zakonu, zatwierdzony przez Generała Zakonu.

 

IV. PODSTAWOWE ZASADY CZŁONKOSTWA W ZAKONIE

  1. Rycerzem może zostać każdy dorosły mężczyzna, katolik – żyjący w pełnej łączności ze Stolicą Apostolską, który zobowiąże się ponadto przestrzegać zasad niniejszej Reguły.
  2. Przyjęcie do Zakonu następuje podczas Ceremonii Inwestytury i odbywa się według ustalonego ceremoniału, poprzez złożenie ślubowania na wierność Bogu, Papieżowi i Ojczyźnie oraz do przestrzegania Reguły Zakonu.
  3. Do rozstrzygania sporów w Zakonie oraz zarzutów wobec Braci Rycerzy Generał powołuje stosowne sądy bratnie.
  4. Członkostwo w Zakonie ustaje w przypadku:
  • Złożenia rezygnacji,
  • Usunięcia z Zakonu na skutek zhańbienia dobrego imienia

 

V. STOPNIE RYCERSKIE

  1. Ustanawia się cztery stopnie rycerskie: I – Wiara, II – Miłosierdzie, III – Solidarność, IV – Patriotyzm.
  2. Pierwszy stopień otrzymuje Brat Rycerz w czasie inwestytury, kolejne nadawane są po odbyciu stosownych rekolekcji formacyjnych i czasu próby.

 

Pierwszy stopień: Wiara (Fides)

  1. Jego istotą jest pogłębianie życia religijnego; szczególne umiłowanie modlitwy różańcowej.

 

Drugi stopień: Miłosierdzie (Misericordiae)

  1. Jego istotą jest uczestnictwo w rycerskich akcjach miłosierdzia, zachęcenie co najmniej jednego kandydata, który zostaje przyjęty do Zakonu, nabożeństwo do koronki do Miłosierdzia Bożego.

 

Trzeci stopień: Solidarność (Solidarietatis)

  1. Jego istotą jest uczestnictwo w akcjach na rzecz Kościoła, aktywność w ramach pomocy bratniej, zachęcenie co najmniej jednego kandydata, który zostaje przyjęty do Zakonu, szczególna celebracja nawiedzenia Najświętszego Sakramentu.

 

Czwarty stopień: Patriotyzm (Patriae Caritas)

  1. Jego istotą jest uczestnictwo w akcjach o charakterze patriotycznym, krzewienie w społeczeństwie wartości patriotycznych, cechowanie się szczególnym przywiązaniem do znaków i barw narodowych; dodatkowo wykazywanie się duchowością maryjną.

 

VI. BRACIA RYCERZE W ZWIĄZKACH MAŁŻEŃSKICH

  1. Sakramentalny związek małżeński i związane z nim obowiązki są dla Brata Rycerza szczególnym i podstawowym zobowiązaniem, którego celem jest pomoc małżonkom w dążeniu do świętości.
  2. Brat Rycerz w związku małżeńskim powinien zatem szczególnie pamiętać o swoich najważniejszych obowiązkach męża oraz ojca rodziny i nie zaniedbywać ich na rzecz działań w Zakonie.

 

VII. STATUS KAPELANÓW I OSÓB DUCHOWNYCH

  1. W rzeczach odnoszących się do dyscypliny kościelnej Bracia Rycerze pielęgnują w czynie posłuszeństwo woli i sądu względem Stolicy Apostolskiej, które to posłuszeństwo tak bardzo przyczynia się do doskonalszego kierowania Zakonem przez Ducha Świętego.
  2. Osoby duchowne Kościoła Katolickiego z racji swego statusu są traktowane przez Braci Rycerzy jako honorowi członkowie Zakonu o najwyższym stopniu członkowskim, którym należy się od Braci Rycerzy szacunek i respekt.
  3. Proboszcz parafii, w której funkcjonuje Chorągiew z urzędu pełni funkcję jej kapelana, lub wyznacza innego księdza do wypełnienia tej roli.
  4. Każda inna wyższa jednostka Zakonu może również poprosić odpowiedniego kapłana o pełnienie funkcji kapelana na danym szczeblu organizacyjnym.
  5. Każdorazowy Arcybiskup Metropolita Krakowski lub inna osoba wskazana na to miejsce przez Konferencję Episkopatu Polski pełni funkcję Ojca Protektora Zakonu (delegat KEP).
  6. Wszyscy Kapelani (w tym Kapelani Krajowi i Kapelani Rekolekcjoniści) Zakonu wraz z Ojcem Protektorem jako Honorowym Przewodniczącym tworzą Radę Kapłańską Zakonu.

 

VIII. UBIÓR /RÓŻANIEC/ ZAWOŁANIE

  • Ceremonialnym strojem Zakonu jest płaszcz rycerski (mantulla) z herbem Zakonu oraz odpowiednie insygnia. Każdy z Braci powinien z dumą nosić swój rycerski strój podczas liturgii, pamiętając jednocześnie, że reprezentuje innych Braci - Rycerzy zgromadzonych pod zaszczytnym znakiem Świętego Jana Pawła II.
  • Różaniec jest swoistym mieczem Brata Rycerza przeciwko szatanowi.
  • Zawołaniem Braci Rycerzy jest zwrot: VIVAT IESUS! Odzewem: TOTUS TUUS! Łącząc w powitaniu te dwa chwalebne zawołania, Bracia Rycerze wyrażają swoją gotowość, by oddawać wieczną Chwałę Bogu i powierzać całe swoje życie Maryi Dziewicy.

 

  1. OBOWIĄZKI MODLITEWNE I ĆWICZENIA ASCETYCZNE
  2. Bracia Rycerze czynią nieustanny wysiłek, aby wzrastając w wierze, doskonalić swoje sumienie przez uczestnictwo w dniach skupienia i rycerskich rekolekcjach formacyjnych dla danego stopnia rycerskiego.
  3. Każdy Rycerz zachęcany jest do wypełniania zobowiązań o charakterze modlitewnym w wybranym przez siebie czasie, ze szczególnym uwzględnieniem następujących punktów wysiłku:
  • modlitwa osobista (modlitwa za wstawiennictwem św. Jana Pawła II), przypadająca na dany dzień część różańca świętego, Anioł Pański, Koronka do Miłosierdzia Bożego, wieczorny rachunek sumienia, modlitwa za współbraci zakonnych i dobro Zakonu,
  • modlitwa rodzinna i małżeńska,
  • regularna lektura i medytacja Pisma Świętego,
  • regularna lektura tekstów nauczania św. Jana Pawła II,
  • adoracja Najświętszego Sakramentu,
  • możliwie częste uczestnictwo we Mszy Świętej.
  1. W miarę możliwości każdy Brat Rycerz zachęcany jest do podejmowania przynajmniej w Wielkim Poście i w Adwencie następujących dyscyplin ascetycznych:
  • udział w zakonnych rekolekcjach,
  • utrzymywanie postu ścisłego w środy i piątki.

 

  1. AKTY MIŁOSIERDZIA
  • Jeśli działania Braci Rycerzy rzeczywiście mają początek w kontemplacji Chrystusa, to powinni oni umieć Go dostrzegać przede wszystkim w twarzach tych,
    z którymi On sam zechciał się utożsamić. Zakon zatem w szczególny sposób włącza się w pomoc ludziom potrzebującym, otaczając ich modlitwą oraz starając się pomagać im zarówno materialnie jak i niematerialnie.
  • Każda Chorągiew Zakonu powinna prowadzić przynajmniej jedno, konkretne dzieło miłosierdzia zgodnie z katolickim ordo caritatis.

 

  1. POSTANOWIENIA KOŃCOWE
  • Radzie Kapłańskiej przysługują wszelkie uprawnienia do zmiany lub uchylenia postanowień niniejszej Reguły.

 

AKLAMACJA KOŃCOWA

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.